Başkalarına da
oluyormu bilmem ama ben bu işleri yapmaya başlayınca zaman duruyor sanki! Dünyada sadece boncuklar, renkler,kumaşlar,modeller var da bende onların arasında mutlu mesut yaşıyorum.Ne kadar zaman geçti anlamadan. Bence bu bir terapi. Sonra birden bakıyorum ki bitmiş…İşte en mutlu an. Hani güzel bir şey üretmenin hazzı vardır ya işte öyle. Mutluyum… biraz seyrediyorum,takıp takıştırıp deniyorum……….O da ne ellerim boş. İşte o zaman bir panik, oyuncağı elinden alınmış çocuklar gibi buruk. Her şeyi
anladımda işte bu duyguyu neden yaşadığımı anlayamadım,hemde her seferinde.Bitsin istemiyor muyum ne? Tek çareyi yeniden bir işe
başlamakta buluyorum.
Herhangi bir bluz’un yakasından bir kalıp çıkararak başlıyorum işe. Ku
maşı iki kat yapıp kalıbı üzerine koydum ve kestim tabii kumaş kalıptan 1 cm büyük olacak ,dikiş payı için. Ben evde bulduğum
birşeylerden artmış yeşil tafta parçasını kullandım. Yanıma aldığım birbirinin yanına yakışacağını düşündüğüm çeşitli boncuk,pul, metal objeleri gene dünyayı durdurarak bir ucundan başladım dikerek kumaşla buluşturmaya. Tamamen doğaçlama.gene vaktin nasıl geçtiğini anlamadan; işte yine bitti… Ama bende yoruldum ve sabaha çok az kaldı uyumam, gerek yarın yeniden başlamak üzere bırakıyorum.
Evvvveeeeet yine başladım yeni bir model kolye yapmaya.Benzer bir kolye ama bu sefer sadece şekli farklı. Aynı şekilde tek tek işleyerek bu kolyemi de bitiriyorum… Yine doğaçlama yine kendimce
şekiller yaparak!..
Bir model daha!.. Bu modelde kumaş yerine eski bir tığ oyasını kullandım. Asıl rengi beyazdı,kahvaltıdan demlikte kalan çayın rengi çok yakıştı. Şekerli çay lekesi çıkmaz diye aklımda kalmış. hemen çayı kaynatıp içine şeker attım, danteli içine tamamen ıslanacak şekilde iyice bandırdım. Soğuyunca çıkarıp duruladım ve kurumaya bıraktım.Kuruduktan sonra ütüledim ve işlemeye hazırladım. Dantelin rengine çok uygun ,rahmetli annemin çeyizim için hazırladığı boncuklu yemeni oyasıda vardı .Biraz kum boncuk, biraz da iri boncukları yine iğne iplikle dantelin üstüne dikelerek şekiller verdim. Bu sefer biraz dantelin modeli,beni şekil vermede yönlendirdi.
İşte ortaya hoş bir takı çıktı. Evet çok emek istiyor,çok zaman istiyor ama zevkli bir uğraş,severek yapılınca hiç zor gelmiyor.Yaparken duyduğum hazzı sizlerle paylaşırken de duyuyor olmak ayrı bir güzellik… Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınızı bekliyorum…
Herhangi bir bluz’un yakasından bir kalıp çıkararak başlıyorum işe. Kumaşı iki kat yapıp kalıbı üzerine koydum ve kestim tabii kumaş kalıptan 1 cm büyük olacak ,dikiş payı için. Ben evde bulduğum birşeylerden artmış yeşil tafta parçasını kullandım. Yanıma aldığım birbirinin yanına yakışacağını düşündüğüm çeşitli boncuk,pul, metal objeleri gene dünyayı durdurarak bir ucundan başladım dikerek kumaşla buluşturmaya. Tamamen doğaçlama.gene vaktin nasıl geçtiğini anlamadan; işte yine bitti… Ama bende yoruldum ve sabaha çok az kaldı uyumam, gerek yarın yeniden başlamak üzere bırakıyorum. 
